Plik dziki ślaz to lek na śluz, który dzięki swoim składnikom aktywnym działa łagodząco i przeciwzapalnie. Malwa jest bardzo popularna w medycynie ludowej od czasów starożytnych i można ją łatwo przygotować w domu.
Występowanie i uprawa ślazu
Malva sylvestris lub Malva negleita to roślina dwuletnia, która może dorastać zwykle do metra lub, w odpowiednich warunkach wzrostu, do 3 m.
Łodyga szorstkowłosa malwa mają długie łodygi, aksamitne liście w kształcie serca lub nerki, ułożone naprzemiennie. Zioło kwitnie od maja do sierpnia delikatnymi, ale efektownymi kwiatami lawendy do fioletowych z ciemniejszymi żyłkami. Każdy kwiat składa się z pięciu głęboko ściętych płatków.
Dziki ślaz rośnie na polach, żywopłotach i ugorach nie tylko w Europie, ale także w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Meksyku. Nasiona malwy wyglądają jak plasterki sera, dlatego w niektórych regionach dzikie malwy są również znane jako kwiat sera. Kiedy ślaz zaczyna kwitnąć, liście tracą swój głęboki zielony kolor, a roślina jako całość staje się soczysta.
Zastosowanie i użytkowanie
Główne składniki aktywne malwa to obfity śluz roślinny i garbniki, które zawierają proantocyjany, kwas rozmarynowy i antocyjany. Śluz składa się z węglowodanów, które nadają ślazowi właściwości uspokajające.
Od tego czasu badania kliniczne wykazały, że ten związek węglowodanowy może wpływać na układ odpornościowy organizmu człowieka, dlatego też znalazł się w centrum zainteresowania badań medycznych. Zawarty w kwiatach flawonol zawiera glikozydy z siarczanem gossypiny-3, kemferolem, hipolaetyną, metylohypolaetyną i izoskutelloreiną. Mocny kolor kwiatów oparty jest na antocyjanie (Malvin), rozpuszczalnym w wodzie pigmentie.
Liście i kwiaty zbierane są od czerwca do września. Suszone leki Malvae Polium i Malvao Flos są używane jako herbata lub nalewka. Aby uzyskać ekstrakt, dwie łyżeczki suszonych lub świeżych liści malwy wlewa się do ćwierć litra letniej wody i pozostawia na 5-10 godzin. Odwar na kompresy przeprowadza się przez 10-15 minut w tym samym stosunku mieszania.
W starożytności ślaz był uważany za skuteczny afrodyzjak i był używany jako test ciążowy. Jeśli roślina zwilżona moczem kobiety kwitła, ciąża wydawała się pewna. Malwy przypinano do drzwi i zawijano w girlandy lub wieńce. W średniowieczu z nasion dzikiej ślazu robiono pożywną owsiankę, aby wykarmić słabe dzieci. Młode liście są czasami przygotowywane jako dzikie warzywa, a gotowane korzenie są czasami używane jako substytut białka.
Dziś wzmacniające właściwości składników aktywnych wykorzystuje się w kosmetykach naturalnych. W szczególności łagodne podrażnienia kosmetyki dla dzieci oraz wzmacniające szampony do włosów zawierają wyciągi z malwy. Nowsze produkty do specjalnych materacy dla pacjentów z odleżynami lub alergikami są również mieszane z łagodzącymi podrażnienia ekstraktami z malwy.
Znaczenie dla zdrowia, leczenia i profilaktyki
Pliniusz już zalecał korzystanie z dzikiej przyrody malwa aby wyeliminować nudności. W XVI wieku ślazowiec zyskał status „omnimorbii” - panaceum, z którego dziś sprawdza się jako środek przeciwzapalny.
Wszystkie części malwy mają również działanie ściągające, przeczyszczające, moczopędne i wykrztuśne. Właściwości łagodzące podrażnienia flawonoidów sprawiają, że ślazowiec jest odpowiednim środkiem zalecanym przez BGA do łagodzenia podrażnień, obrzęków i drobnych stanów zapalnych. Z reguły lek stosuje się jako herbatę lub roztwór do płukania gardła w leczeniu zapalenia dziąseł, zapalenia żołądka i wrzodów trawiennych, zapalenia krtani i gardła, nieżytu górnych dróg oddechowych lub zapalenia oskrzeli, ponieważ śluz zawarty w ślazie tworzy warstwę ochronną na stan zapalny błon śluzowych.
Składniki aktywne rozwijają się szczególnie dobrze w mieszankach herbat z korzeniem eukaliptusa lub wiesiołka. Ekstrakty ze ślazu można również dodawać do wody do kąpieli, aby leczyć choroby skóry i promować promienną skórę. Jako kompres lek stosuje się do leczenia ropni, prostych oparzeń i zmniejszania obrzęków spowodowanych ukąszeniami owadów poprzez odtruwanie dotkniętych obszarów.
.jpg)
