Pod imieniem złośliwy chłoniak to złośliwy obrzęk narządów limfatycznych lub węzłów chłonnych. Najczęściej jest to tak zwany chłoniak nieziarniczy. Przyczyna rozwoju takich złośliwych chłoniaków nie jest znana; rokowanie zależy od stopnia zaawansowania choroby, wieku i stanu zdrowia pacjenta.
Co to jest złośliwy chłoniak?
© sebra - stock.adobe.com
Złośliwe chłoniaki są często potocznie określane jako rak węzłów chłonnych lub gruczołów chłonnych. Jednak te określenia nie są w 100% poprawne, ponieważ złośliwe chłoniaki mogą również atakować narządy, takie jak śledziona, a czasami układ limfatyczny. Istnieje wiele podtypów tego złośliwego obrzęku; są one następnie decydujące dla terapii i prognoz.
przyczyny
Dlaczego złośliwa postać limfy nadal nie jest w 100% jasna. Jednak istnieje wiele czynników, które mogą znacznie zwiększyć ryzyko wystąpienia jakiegokolwiek złośliwego chłoniaka. Obejmuje to trwałe osłabienie układu odpornościowego; Osoby, które przyjmują leki immunosupresyjne lub są również zakażone wirusem HIV, są bardziej narażone na rozwój złośliwego chłoniaka.
Badacze nie wykluczają również czynnika wywołującego gorączkę gruczołową Pfeiffera, wirusa Epsteina-Barra, jeśli chodzi o rozwój chłoniaków złośliwych. Wirus Epstein-Barr był wielokrotnie łączony z chłoniakami złośliwymi.Toksyny środowiskowe, chemikalia i palenie tytoniu mogą być również powiązane z rozwojem złośliwych chłoniaków. Czynnikiem ryzyka jest również wiek, a wraz z upływem lat prawdopodobieństwo choroby automatycznie wzrasta.
Objawy, dolegliwości i oznaki
Początkowo chłoniaki złośliwe powodują niespecyficzne objawy, takie jak zmęczenie, słaba wydajność, zmęczenie lub utrata apetytu. To, które inne objawy mogą również wystąpić, ostatecznie zależy od rodzaju chłoniaka i stadium choroby. Spektrum obejmuje swędzenie i zmiany skórne, czasami może powodować uporczywą biegunkę lub zgagę, taką jak kaszel.
Ponieważ układ odpornościowy - z powodu nadmiernej reprodukcji - jest niezrównoważony, zakłócony, a następnie osłabiony, podatność na infekcje wirusowe, bakteryjne i grzybicze w naturalny sposób wzrasta. Złośliwe chłoniaki czasami powodują również powiększenie wątroby i śledziony w późniejszych stadiach; jeśli zaatakowany jest szpik kostny, morfologia krwi jest zaburzona.
Należy zwrócić uwagę na tzw. Objawy B, które mogą występować w przebiegu choroby. Jest to nawracająca gorączka (znacznie powyżej 38 stopni), której nie można przypisać żadnej innej przyczynie, niepożądanej utracie wagi i nocnym potom. Jednak takie objawy nie wskazują, że czasami tworzy się złośliwy chłoniak. Jednak objawy mogą czasami sugerować, że istnieje możliwość rozwoju chłoniaka złośliwego.
Diagnoza i przebieg choroby
W przypadku podejrzenia chłoniaka złośliwego rozważa się zastosowanie różnych metod diagnostycznych. Lekarz usuwa powiększone węzły chłonne (tzw. Biopsja); jest to następnie badane w laboratorium. Zwrócono uwagę na immunologiczne, genetyczne i molekularne właściwości biologiczne; Pod koniec dnia dostarczają one informacji, czy tak zwany chłoniak złośliwy występuje, czy nie.
Czasami można również określić rodzaj chłoniaka. Po rozpoznaniu chłoniaka złośliwego lekarze przeprowadzają „inscenizację”. Etap choroby jest wyjaśniony. Ważne jest, aby wiedzieć, ile grup jest dotkniętych węzłami chłonnymi i czy inne narządy zostały dotknięte (wątroba, płuca lub czasami szpik kostny).
W kontekście „inscenizacji” stosowane są różne metody egzaminacyjne. Są to badania ultrasonograficzne, zdjęcia rentgenowskie, a także biopsja szpiku kostnego czy analizy laboratoryjne krwi i procedury obrazowe (MRT - terapia rezonansem magnetycznym; scyntygrafia kości czy pozytonowa tomografia emisyjna, zwana także PET).
O tym, które badanie jest ostatecznie konieczne, lub które daje najlepszy wynik, decyduje się indywidualnie - w zależności od pacjenta. Rokowanie jest inne. Przede wszystkim ważną rolę odgrywa to, że pacjent reaguje na zaplanowaną terapię; Ponadto wiek i stan ogólny również odgrywają ważną rolę, podobnie jak stadium, w którym znajduje się chłoniak złośliwy.
Komplikacje
W przypadku tej choroby pojawiają się różne dolegliwości. Z reguły osoby dotknięte chorobą cierpią z powodu silnego zmęczenia i znużenia. Podobnie, z powodu choroby znacznie spada prężność chorego, czasami dochodzi do utraty apetytu. Nierzadko zdarza się, że pacjenci cierpią na niedowagę lub brak składników odżywczych.
Zaczerwienienie i swędzenie rozprzestrzeniają się również na skórze, co może poważnie obniżyć jakość życia pacjenta. Wątroba i śledziona są powiększone, co często może prowadzić do bólu. Jest też gorączka i nocne poty. Osoby dotknięte chorobą często czują się zdezorientowane i nie uczestniczą już aktywnie w życiu. Ze względu na stałe ograniczenia nierzadko zdarzają się dolegliwości psychologiczne, a nawet depresja.
Leczenie tej choroby jest stosunkowo złożone, więc nie zawsze prowadzi do całkowicie pozytywnego przebiegu choroby. Z reguły osoby dotknięte chorobą zależą od różnych terapii, które mogą również wiązać się z działaniami niepożądanymi. Oczekiwana długość życia osoby dotkniętej chorobą może również ulec znacznemu skróceniu i ograniczeniu z powodu choroby.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
W przypadku nieprawidłowości w organizmie należy zachować zwiększoną czujność. W przypadku nocnych potów, uporczywego swędzenia skóry lub niepożądanej utraty wagi konieczna jest wizyta u lekarza. W przypadku powtarzających się infekcji grzybiczych, infestacji bakteryjnej, zmęczenia i słabej wydajności, potrzebny jest lekarz. Jeśli w ciele występuje uczucie ucisku, powstawanie obrzęków lub obrzęków na ciele, zaleca się wyjaśnienie objawów. Utrata apetytu, zaburzenia trawienia i biegunka to kolejne oznaki problemu zdrowotnego, który należy zbadać i leczyć. Co do zasady, dorośli powinni brać udział w oferowanych regularnych badaniach kontrolnych. Dotyczy to również sytuacji, gdy nie ma żadnych objawów.
Jeśli cierpisz również na zgagę, zaburzenia snu lub kaszel, obserwacje należy omówić z lekarzem. Jeśli gorączka się powtórzy lub jeśli temperatura ciała wzrośnie, istnieje powód do niepokoju. Wizyta u lekarza jest konieczna, aby wyjaśnić przyczynę. Jeżeli dana osoba ma poczucie, że jest mniej odporna lub nie jest w stanie sprostać codziennym wyzwaniom, powinna skontaktować się z lekarzem. Jeśli pojawi się zamieszanie lub nastąpi wycofanie się z życia społecznego, są to dalsze wskazania, które musi wyjaśnić lekarz.
Leczenie i terapia
Terapia jest zwykle złożona; ważne jest, aby pacjent zgłosił się do ośrodka specjalizującego się w leczeniu chłoniaków złośliwych. Lekarze dostosowują terapię do indywidualnej sytuacji pacjenta, umożliwiając tym samym możliwie najlepszy efekt leczenia. To, która terapia jest faktycznie stosowana, zależy od stanu zdrowia, który uzależniony jest od różnych czynników.
Ważną rolę odgrywają rodzaj chłoniaka, stadium, stan zdrowia i osobiste życzenia pacjenta. W chłoniakach złośliwych stosuje się chemioterapię, przeszczepy komórek macierzystych i szpiku kostnego, radioterapię, radioimmunoterapię, immunoterapię oraz terapie celowane różnymi lekami.
Robiąc to jednak, lekarze opierają się na molekularnych właściwościach biologicznych komórek rakowych, które się rozwinęły. W przypadku chłoniaka złośliwego, który rozwija się bardzo wolno, można jednak na początku zrezygnować z agresywnej terapii, pod warunkiem, że lekarz będzie kontrolował stan pacjenta w regularnych i krótkich odstępach czasu. Mówi się o tak zwanej terapii „patrz i czekaj”, „obserwując czekając”.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki przeciw obrzękom węzłów chłonnychPerspektywy i prognozy
Perspektywa różni się znacznie w zależności od typu złośliwego chłoniaka. Szanse na wyzdrowienie są bardzo duże w przypadku chłoniaka Hodgkina. Rokowanie w przypadku chłoniaka nieziarniczego jest jednak mieszane. Ogólny stan pacjenta, wiek i reakcja na chemioterapię decydują o powodzeniu leczenia. Czas postawienia diagnozy determinuje również rokowanie w wyzdrowieniu. Na zaawansowanym etapie ostateczne wyleczenie jest mało prawdopodobne. Średnia długość życia jest wtedy znacznie zmniejszona, ponieważ plaga rozprzestrzeniła się na inne narządy.
Mniej niż pięć procent wszystkich diagnozowanych rocznie nowotworów jest związanych z chłoniakiem złośliwym. Większość pacjentów musi rozpocząć terapię w wieku około 60 lat. Zdecydowana większość chorych cierpi na chłoniaka nieziarniczego. Niektóre chłoniaki są również częstsze u dzieci.
Jeśli pacjenci odmówią leczenia, mogą stać się śmiertelni. Ponieważ organizm jest znacznie bardziej podatny na choroby. W miarę postępu choroby atakowane są również ważne narządy, takie jak wątroba i płuca. Pomyślnie zakończone leczenie nie prowadzi do powrotu do zdrowia na całe życie. Występują częste nawroty. Dlatego opieka następcza odgrywa ważną rolę.
zapobieganie
Ponieważ przyczyny rozwoju choroby nie są znane, a nawet pacjentom dotkniętym chłoniakiem złośliwym nie można powiedzieć, dlaczego powstał złośliwy wrzód, nie są znane żadne środki zapobiegawcze.
Możesz to zrobić sam
Jeśli wystąpi złośliwy chłoniak, osoba dotknięta chorobą powinna zachować spokój i nie wykonywać żadnej ciężkiej pracy fizycznej ani uprawiać sportu. Należy zapewnić wystarczający sen i odpoczynek. Dodatkowo dla pacjenta może być pomocna zmiana diety. Dieta powinna być zdrowa, a osoba zainteresowana powinna dbać o spożywanie wszystkich składników odżywczych i minerałów w zalecanych ilościach.
Ze względu na stres psychiczny, który towarzyszy takiej chorobie, dochodzi również do osłabienia psychiki. Szczególne znaczenie ma wtedy otoczenie pacjenta. Szczególnie ważne jest wsparcie rodziny, przyjaciół i partnerów. Ponadto psychoonkolodzy oferują osobom dotkniętym chorobą profesjonalną opiekę.
Ponadto pacjenci mogą brać udział w grupach samopomocy. Istnieje wiele grup samopomocy zajmujących się różnymi typami raka. Uczestnicy takiej grupy samopomocowej spotykają się regularnie. Jeśli jednak pacjent nie może uczestniczyć w takich spotkaniach z powodu nieśmiałości lub z innego powodu, istnieje alternatywa. Takie grupy samopomocy można również znaleźć w Internecie. Udział jest anonimowy, ale nadal możesz wymieniać się pomysłami z innymi zainteresowanymi stronami za pośrednictwem czatu. Może to mieć taki sam efekt, jak fizyczny udział w spotkaniu.
.jpg)
