Laryngoskopia

Podobnie jak w przypadku wszystkich endoskopii, plik Laryngoskopia (lub. Larynxoscopy) w związku z tym narządy wewnętrzne, czyli krtań, są obecne w celu zbadania. Zwłaszcza w przypadku krtani nie można zrezygnować z odbicia, ponieważ alternatywne metody, takie jak zdjęcia rentgenowskie, nie mogą przedstawiać krtani w sposób konieczny do wykrycia chorób wyściółki krtani.

Co to jest laryngoskopia?

w Laryngoskopia ludzka krtań jest oglądana od wewnątrz. Powody, dla których jest to konieczne, mogą być różne. Ze względu na bezbolesny i zazwyczaj wolny od skutków ubocznych przebieg, pierwsze oznaki choroby krtani mogą być powodem do dokładniejszego jej zbadania w ramach laryngoskopii.

Jedną z tych przyczyn może być utrzymująca się chrypka, która nie ustępuje sama po kilku dniach. To samo dotyczy bólu gardła i gardła, które często wiążą się z przenikliwym nieświeżym oddechem i są uważane za pewną oznakę, że może wystąpić zapalenie krtani.

Funkcja, efekt i cele

W końcu to służy Laryngoskopia wykrywanie powstawania guzów we wczesnym stadium i jak najszybsze rozpoczęcie środków zaradczych, takich jak usunięcie chirurgiczne. Szczególnie palaczom zaleca się regularne wizyty u lekarza uszu, nosa i gardła (w skrócie laryngolog) w celu wykonania badań profilaktycznych w celu wykonania laryngoskopii. Przyczyną tego zalecenia jest zwiększone ryzyko rozwoju guza krtani u palaczy. Dlatego badania profilaktyczne są tym pilniejsze.

Jak już wspomniano, laryngoskopię wykonuje lekarz laryngoskopia, który wyspecjalizował się w niej w ramach praktycznego szkolenia. W medycynie rozróżnia się laryngoskopię bezpośrednią i pośrednią.

Laryngoskopia pośrednia, którą laryngoskopia wykonuje znacznie częściej niż laryngoskopia bezpośrednia, jest wykorzystywana przede wszystkim do badania przednich odcinków krtani. W tym celu lekarz jedną ręką trzyma język pacjenta, drugą ręką obsługując tzw. Lusterko krtani. Ten instrument medyczny to małe, okrągłe lusterko, które jest przymocowane do górnej części metalowej szpilki. Pozwala to lekarzowi na zbadanie krtani, nawet jeśli nie może patrzeć z powodu kąta.

Laryngoskopia pośrednia nie wymaga żadnego przygotowania ze strony pacjenta. Dla porównania laryngoskopia bezpośrednia jest trudniejsza. Przede wszystkim pacjent nie może być przytomny. Oznacza to, że przed rozpoczęciem badania zostanie znieczulony. Następnie głowa pacjenta jest nieco odchylona. Aby podczas badania zęby nie zostały uszkodzone przez metalowe narzędzia, pacjent otrzymuje ochraniacz na zęby.

Następnie przez usta pacjenta wprowadza się wydrążoną metalową rurkę do górnego wejścia do krtani i tam mocuje. Następnie lekarz wprowadza endoskop przez tę rurkę; „instrument podobny do rurki” z kamerą zainstalowaną na górze, za pomocą której lekarz może zbadać krtań na monitorze.

W przypadku wykrycia podejrzanych obszarów, które odbiegają od prawidłowej błony śluzowej, lekarz może podczas bezpośredniej laryngoskopii pobrać próbki tkanek swoim endoskopem, a następnie przesłać je do laboratorium w celu wykonania badania histologicznego, czyli analizy tkanki cienkiej błony śluzowej. Laryngoskopia bezpośrednia trwa od 15 do 30 minut, w zależności od przypadku.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa

Ryzyka zwykle nie są ani bezpośrednie, ani pośrednie Laryngoskopia połączony.

Sam fakt, że lekarz podczas badania przypadkowo uszkadza krtań, może stanowić potencjalne zagrożenie, choć jest to najrzadszy wyjątek.

Do uszkodzenia krtani i jej strun głosowych musiałyby być większe siły, co nie może być już przypadkiem, ale intencją. W przypadku laryngoskopii bezpośredniej pod uwagę brane są również możliwe działania niepożądane w postaci wrażliwości na podawany środek znieczulający.