W którym Iwermektyna jest to środek stosowany przeciwko wewnętrznemu i zewnętrznemu zarażeniu pasożytami. Blokuje ruchliwość wszy, robaków czy kleszczy iw ten sposób prowadzi do ich śmierci.
Co to jest iwermektyna?
Tak jak Iwermektyna nazywany jest tak zwanym środkiem przeciwpasożytniczym. Środek stosowany przeciwko rozprzestrzenianiu się pasożytów u ludzi i zwierząt.
Zasadniczo jest to białawy do jasnożółtego proszek, którego nie można rozpuszczać w wodzie, ale jest on mieszany głównie z innymi płynami nośnikowymi dla lepszego podawania. Iwermektyna była używana w medycynie przez długi czas, ale jej znaczenie obecnie maleje. Natomiast preparat jest nadal szeroko rozpowszechniony w weterynarii.
Jest stosowany, gdy ludzie i zwierzęta są zewnętrznie atakowani przez pasożyty, wszy, kleszcze i roztocza. Ale robaki mogą również stać się nieszkodliwe w organizmie. Iwermektyna powoduje obumieranie niepożądanej infekcji iw ten sposób inicjuje późniejszy proces zdrowienia.
Efekt farmakologiczny
Generalnie tak Iwermektyna dobrze wchłaniane przez organizm ludzki i zwierzęcy po podaniu. Wkrótce po spożyciu jest już wykrywalny w tkance tłuszczowej i wątrobie. Stamtąd jest w stanie zlokalizować kanały chlorkowe pasożyta.
Uważa się, że taki kanał jest drogą transportu jonów, co z kolei prowadzi do mobilności bezkręgowców. Jednak funkcjonalność tych kanałów jest hamowana przez iwermektynę. Nie jest już możliwe usuwanie jonów z żywej istoty. Przeciwnie, strumień jest zawracany do roztocza, kleszcza lub wszy, przez co w żywej istocie tworzy się nadmiar jonów chlorkowych. Uwolnienie przez kanał chlorkowy nie jest już możliwe z powodu blokującego iwermektyny. Pasożyt jest najpierw sparaliżowany.
Ma zaburzenie ruchliwości, nie może się już poruszać i równie mało może uciec przed jego losem. Ponadto nie będzie już miał dostępu do organizmu ludzkiego, a zatem nie będzie wysysać krwi ani roznosić szkodliwych substancji. W tym stanie jest skazany na śmierć i ostatecznie musi umrzeć z powodu paraliżu. Iwermektyna zwykle eliminuje inwazję po jednym do dwóch dni.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
To jest używane Iwermektyna w wielu typach inwazji pasożytniczych. Może to rozprzestrzenić się w organizmie i skolonizować jelito w postaci obleńców.
Tęgoryjce są również odpowiednie do znalezienia dostępu do ludzkiego ciała poprzez wtulenie się w niego przez pory skóry. W takich przypadkach iwermektyna powinna zapewnić, że robaki nie mogą z jednej strony wywierać szkodliwego wpływu, ale z drugiej strony złożone jaja nie wywołują dalszych obrazów klinicznych. Z drugiej strony, jeśli jest to plaga na skórze, iwermektyna pomoże w ten sam sposób.
Pomyśl o wszy, kleszczach i roztoczach, które wysysają ludzką krew lub rozprzestrzeniają się po włosach. We wszystkich wymienionych przypadkach preparat może być podawany zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Dawkowanie nie zależy od ciężkości zakażenia, ale od kondycji fizycznej pacjenta.
Może również przyjmować iwermektynę co sześć do 12 miesięcy jako środek zapobiegawczy, aby uniknąć dalszej epidemii, która mogłaby powstać w szczególności z jaj pasożytów.
Zagrożenia i skutki uboczne
Skutki uboczne Iwermektyna doprowadziło do tego, że środek ten był ostatnio nieco mniej stosowany w medycynie ludzkiej. Najważniejsze z nich to bóle głowy, nudności i napady nerwowości.
Może również wystąpić łagodna gorączka. Jeśli iwermektyna zostanie podana bezpośrednio na skórę, tj. Zastosowana jako krem lub balsam, może prowadzić do zaczerwienienia, swędzenia i obrzęku. Ponadto pacjenci z grupy ryzyka, którzy już skarżą się na choroby przewlekłe, często reagują atakami astmy.
Ważne jest również, aby nawet jeśli leczenie iwermektyną zakończyło się powodzeniem, zawsze należy przeprowadzić kontrolne badanie lekarskie w celu ustalenia, czy pasożyty zostały w znacznym stopniu wyeliminowane z organizmu. Jeśli tak nie jest, układ odpornościowy może osłabić się w ciągu następnych tygodni. Dlatego iwermektynę należy zawsze stosować pod nadzorem lekarza.
.jpg)
