Jajko

Jajka są również nazywane Połączenia elipsoidalne i są jedną z kilku form stawowych w ludzkim ciele. Wklęsła powierzchnia złącza z owalnym końcem wchodzi w większe gniazdo złącza w tych złączach. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest jedną z najważniejszych chorób stawów.

Co to jest pieczeń jajeczna?

W stawach kości spotykają się, tworząc elastyczne połączenia. Ciało ludzkie zawiera 143 stawy. Wśród nich są fałszywe i prawdziwe stawy. Prawdziwe stawy mają przerwę między końcami kości, zwaną również szczeliną stawową.

Rzeczywiste stawy ciała ludzkiego różnią się kształtem w zależności od ich lokalizacji i związanych z tym wymagań funkcjonalnych. Jednym z rodzajów połączeń są jaja. Ten wariant kształtu prawdziwych stawów swoją nazwę zawdzięcza jajopodobnej anatomii. Podobnie jak wiele innych rodzajów połączeń, połączenie jajowe opiera się na tak zwanej zasadzie zamka na klucz lub rękawicy. Dwie spotykające się w nim kości są odpowiednio zaprojektowane zgodnie z zasadą forma-przeciw-forma i w ten sposób luźno się zazębiają.

To zazębienie umożliwia różne poziomy ruchu w stawie, każdy z pewnym stopniem ruchomości. Dwuosiowy staw jajowy charakteryzuje się, na przykład, przywodzeniem, odwodzeniem, zginaniem i prostowaniem. Połączenia jajeczne są czasami nazywane również stawami elipsoidalnymi. Charakterystycznym przykładem tego typu przegubów jest staw nadgarstkowy, przy czym pierwszy staw głowy odpowiada również stawowi jajowemu.

Anatomia i budowa

Jajka składają się z dwóch różnie ukształtowanych powierzchni stawowych. Te powierzchnie zazębiają się jak klucz w zamku. Struktura przypominająca jajko składa się z wypukłej powierzchni stawu i jej odpowiednika: panewki stawu. Wypukła powierzchnia stawu ma owalny przekrój, który idealnie pasuje do nieco większego kielicha stawu.

Ponieważ stawy jajowe są prawdziwymi stawami, staw jajowy ma inną anatomię niż tak zwane sztuczne stawy. Jako prawdziwy staw, staw elipsoidalny jest jedną z diartroz, które mają przerwę w postaci stawu między końcami kości. Wszystkie zaangażowane powierzchnie stawów są pokryte chrząstką stawową. Torebka stawowa przylega do stawu jajowego i w ten sposób go stabilizuje. Ta torebka stawowa składa się z zewnętrznej błony włóknistej w postaci ciasnej tkanki łącznej i wewnętrznej błony maziowej w postaci zrostów tkanki łącznej podobnej do nabłonka.

Więzadła stawowe lub torebkowe wzmacniają stabilizującą błonę zewnętrzną. Więzadła stawowe w torebce stawowej prawdziwych stawów posiadają warstwę błony maziowej i są w ten sposób połączone z torebką stawową. Torebka stawowa stawu jajowego otacza jego jamę stawową bez szczelin i opiera się o korpus stawu. Kapsułki stawowe zawierają lepki płyn zwany mazią stawową lub płynem stawowym.

Funkcja i zadania

Wszystkie stawy ciała łączą ze sobą dwie lub więcej kości, działają stabilizująco, a także zapewniają kościom pewien stopień ruchomości. Ruchliwość stawów zależy od ich lokalizacji i jest idealnie dopasowana do wymagań funkcjonalnych, jakie pojawiają się w przypadku poszczególnych kości i kończyn. W zależności od rodzaju, stawy mogą poruszać się jedno- lub wieloosiowo. Stawy jajowe poruszają się dwuosiowo.

Możliwe są cztery ruchy na ich dwóch osiach ruchu. Pierwszy ruch to ruch na boki w prawo lub w lewo. Ten ruch jest również nazywany przywodzeniem. Ruch przeciwny, a tym samym ruch powrotny z ruchu bocznego, odpowiada porwaniu. Oprócz tych dwóch ruchów, elipsoidalne połączenia wykonują ruch do przodu i do tyłu. Ruch do przodu w tym kontekście nazywany jest zgięciem. Ruch do tyłu jest przedłużeniem. Z reguły te dwie formy ruchu rozciągają się i zginają w celu uzyskania minimalnych ruchów obrotowych.

Stawy jajowe występują w ludzkim ciele głównie w postaci stawu głowy między atlasem a czaszką oraz w postaci nadgarstka. Ruchy zginające i prostujące górnego stawu głowy między atlasem a czaszką są zaangażowane w codzienne procesy, takie jak kiwanie głową. Podobnie jak nadgarstek, zakres ruchu stawu głowy jest znacznie ograniczony w porównaniu z innymi typami stawów. W tym momencie do gry wchodzi postać stabilizująca. Stawy jajeczne mają zatem już zabezpieczenie przed skręcaniem, które ma na celu zapobieganie uszkodzeniom stawu i utrzymywanie razem powierzchni stawu.

Choroby

Najbardziej znaną chorobą stawów jest choroba zwyrodnieniowa stawów. Jest to nadmierne zużycie stawów, a raczej ich ochronnej warstwy chrząstki. Zgodnie z węższą definicją choroba zwyrodnieniowa stawów występuje tylko wtedy, gdy zużycie przekracza normalny przedział wiekowy.

Nadmierny stres spowodowany zwiększoną masą ciała lub traumatycznymi deformacjami może sprzyjać bolesnej chorobie stawów. Wrodzone przyczyny można również uznać za czynniki ryzyka, na przykład wrodzone nieprawidłowe ustawienie stawów lub deformacje spowodowane dziedzicznymi chorobami kości.W pojedynczych przypadkach choroba zwyrodnieniowa stawów występuje również w wyniku zapalenia stawów iw tym przypadku nazywana jest wtórną chorobą zwyrodnieniową stawów. Jeśli występuje wysięk spowodowany przeciążeniem stawu, wynikająca z niego choroba zwyrodnieniowa stawów zaliczana jest do wtórnych reakcji zapalnych i nazywana jest aktywowaną chorobą zwyrodnieniową stawów.

Zasadniczo nie tylko staw jajowy, ale każdy typ stawu może być dotknięty zmianami artretycznymi. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest zatem jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób kości na świecie. Do najważniejszych objawów należy ból zależny od wysiłku, który w zależności od stadium choroby zwyrodnieniowej stawów z czasem przechodzi w okresy spoczynku. W przebiegu choroby chrząstka ochronna na powierzchniach stawu ulega ciągłemu zużyciu. Zwichnięcia są znacznie mniej powszechne niż procesy zwyrodnieniowe stawów w stawach jajowych, takich jak nadgarstek, ze względu na anatomię dłoni w rękawicy.