Plik Echokardiografia to badanie ultrasonograficzne serca. Metoda badania, zwana także „echo serca”, jest nieinwazyjna i bardzo delikatna, co umożliwia wykrycie wad serca nawet u nienarodzonych dzieci, które można leczyć w łonie matki.
Co to jest echokardiografia?
w Echokardiografia istnieją dwa różne warianty: TEE (echokardiografia przezprzełykowa) i TTE (echokardiografia przezklatkowa).
W przypadku TEE serce badane jest za pomocą sondy endoskopowej, w którą wbudowana jest głowica ultradźwiękowa. Sonda jest wprowadzana przez przełyk pacjenta na czczo. Natomiast w przypadku TTE badanie przeprowadza się od zewnątrz przez klatkę piersiową.
W tej metodzie pacjent jest badany w lekko lewostronnej pozycji z lekko uniesioną górną częścią ciała z małą głowicą umieszczoną w różnych pozycjach w okolicy klatki piersiowej. Jeśli używany jest akronim „echo”, zwykle chodzi o drugą formę echokardiografii.
Funkcja, zastosowanie, efekt i cele
Dzięki Echokardiografia można wyświetlić obraz serca w czasie rzeczywistym. Ma to ogromne znaczenie w ocenie wielkości serca i jego funkcji. Dzięki tej procedurze wszystkie ruchy serca, w tym funkcjonalność zastawek serca, mogą być bezpośrednio widoczne.
Można zmierzyć rozmiary przedsionków, jam serca i zastawek serca i ocenić, czy wszystkie obszary ścian serca są regularnie zaangażowane w bicie serca i czy zastawki serca są otwierane i zamykane we właściwym czasie, czy też są zwężone lub przeciekające.
W echokardiografii stosowane są różne metody wyświetlania: jednowymiarowa procedura M-mode, dwuwymiarowa procedura B-mode i dwuwymiarowa ultrasonografia dupleksowa z kodowaniem barwnym. W echokardiografii kodowanej kolorami przepływ krwi w kierunku głowicy jest wyświetlany jako czerwona chmura, podczas gdy przepływ z dala od głowicy jest wyświetlany jako niebieska chmura. To pokazuje kierunek przepływu krwi. Ponadto ten sposób przedstawienia umożliwia oszacowanie w badaniu echokardiograficznym wielkości nieszczelności.
Dzięki specjalnym technikom, takim jak echokardiografia dopplerowska, możliwe jest również określenie prędkości przepływu krwi. Mierząc prędkość przepływu i wykrywając przyspieszenia przepływu, można sprawdzić, czy zastawki serca działają normalnie lub czy występuje zwężenie lub wyciek.
Inną formą jest echokardiografia wysiłkowa, która umożliwia ocenę czynności serca w warunkach stresu i dostarcza informacji o chorobach wieńcowych lub chorobach mięśnia sercowego. W tym celu przed badaniem echokardiograficznym czynność serca jest zwiększana poprzez wysiłek fizyczny lub lek.
W zależności od zastosowanej metody echokardiografia pozwala na różnorodne stwierdzenia dotyczące natury i funkcji serca. W ten sposób można określić wielkość jam serca (przedsionków i jam serca) oraz grubość ścian i przegrody serca. Możliwa jest również ocena funkcji pompowania lub pracy serca. Służą one na przykład do oceny stopnia niewydolności serca.
Zaburzenia ruchowe serca, które mogą wystąpić w wyniku zawału serca, można również zidentyfikować za pomocą echokardiografii. Można również zmierzyć funkcję i kształt zastawek serca oraz średnicę i kształt aorty, podobnie jak zmiany w osierdziu, zwłaszcza wielkość i zakres wysięku osierdziowego. Można również oszacować ciśnienie krwi w tętnicy płucnej, którego podwyższone wartości mogą świadczyć np. O nadciśnieniu płucnym lub zatorowości płucnej. Echokardiografia może być również stosowana do wykrywania wrodzonych wad serca we wczesnym stadium.
Ryzyka i niebezpieczeństwa
Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko związane z plikiem Echokardiografia Niska. Standardowa metoda z zewnątrz nie stwarza zagrożenia i nie jest nieprzyjemna. W przypadku echokardiografii przezprzełykowej nie zawsze można uniknąć nieprzyjemnych zjawisk, takich jak odruch wymiotny i zwiększone wydzielanie śliny, ponieważ są to bardzo naturalne reakcje organizmu na ciało obce, w tym przypadku na sondę.
Podczas badania w niektórych przypadkach mogą wystąpić skutki uboczne podanych środków znieczulających miejscowo.Naczynia, tkanki lub nerwy rzadziej ulegają uszkodzeniom, gdy rurka jest przepychana przez przełyk.
Uraz gardła i przełyku oraz wynikające z niego krwawienie i infekcja są uważane za główne ryzyko w badaniu echokardiograficznym. Jednak po dokładnym rozważeniu przez lekarza korzyści z badania z zastosowaniem echokardiografii przeważają nad powikłaniami, które mogą wystąpić wielokrotnie.
