Autochtoniczne mięśnie pleców

Plik autochtoniczne mięśnie pleców to część mięśni pleców, która leży bezpośrednio na kręgosłupie i zapewnia, że ​​kręgosłup jest wyprostowany, obrócony i przechylony na bok, a także utrzymująca głowę w pozycji pionowej. Termin autochtoniczny został wybrany, ponieważ muskulatura powstawała bezpośrednio na miejscu w fazie embrionalnej i nie „migrowała” z innych regionów, jak większość mięśni szkieletowych. Autochtoniczne mięśnie pleców są unerwione przez gałęzie nerwów rdzeniowych pleców.

Jakie są autochtoniczne mięśnie pleców?

Autochtoniczne mięśnie pleców są stosowane już w fazie embrionalnej, tj. Bezpośrednio przylegające do kręgosłupa i dlatego nazywane są autochtonicznymi. W przeciwieństwie do tego wiele innych mięśni szkieletowych powstaje najpierw w innych miejscach, zanim migrują do miejsca przeznaczenia w fazie rozwoju embrionalnego.

Budowa i funkcja autochtonicznych mięśni pleców nie różnią się od pozostałych mięśni szkieletowych. Cechą wyróżniającą spośród pozostałych mięśni pleców jest przede wszystkim ich unerwienie. Autochtoniczne mięśnie pleców są unerwione przez gałęzie nerwów rdzeniowych wyłaniające się na plecach (grzbietowo), podczas gdy pozostałe mięśnie pleców są zasilane przez brzuszne (brzuszne) gałęzie nerwu rdzeniowego.

Ze względu na główne zadanie autochtonicznych mięśni grzbietu, poszczególne mięśnie są również podsumowane terminem prostownik kręgosłupa, który można przetłumaczyć jako „prostownik kręgosłupa”. Ogólnie rzecz biorąc, autochtoniczne mięśnie pleców reprezentują bardzo złożony system pojedynczych mięśni należących do bocznego lub środkowego przewodu mięśniowego (przewodu).

Anatomia i budowa

Budowa autochtonicznych mięśni pleców nie różni się od innych mięśni szkieletowych prążkowanych, które podlegają naszej woli. Mięsień erectus spinae otacza powierzchnia i głębokie płaty powięzi piersiowo-lędźwiowej na poziomie kręgów piersiowych i lędźwiowych oraz liście powięzi karkowej w okolicy kręgów szyjnych.

Autochtoniczne mięśnie pleców biegną w częściowo kościstym kanale, który jest częściowo utworzony przez włókna, które są utworzone przez kostne wypustki kręgów lub żebra i otaczającą powięź. Poszczególne mięśnie zbudowane są z włókien mięśniowych, z których kilkaset tworzy włókno mięśniowe. Włókna mięśniowe są wiązane w wiązki włókien, które są ponownie wiązane w celu utworzenia pojedynczego mięśnia. Rzeczywistym motorem mięśni są miofibryle, które składają się z kurczliwych białek i wykonują faktyczną pracę skurczową.

Przyśrodkowy przewód mięśniowy dzieli się na układ międzykolcowy i międzykręgowy. Mięśnie międzykręgowe łączą ze sobą wyrostki kolczaste, podczas gdy mięśnie układu poprzeczno-rdzeniowego łączą wyrostki poprzeczne z wyrostkami kolczystymi leżącymi powyżej, dzięki czemu można pominąć jeden lub więcej kręgów. Pasmo boczne autochtonicznych mięśni grzbietu jest podzielone na układ międzytranswersalny, spinotranswersalny i krzyżowo-rdzeniowy. Zwykle chodzi o złożone mięśniowe połączenie wyrostków poprzecznych ze sobą lub wyrostków kolczystych z wyrostkami poprzecznymi różnych trzonów kręgów.

Funkcja i zadania

Jednym z głównych zadań autochtonicznych mięśni pleców jest wyprostowanie kręgosłupa i głowy. Wachlowanie bocznych i przyśrodkowych pasm mięśniowych na liczne pojedyncze mięśnie, które można mimowolnie kontrolować indywidualnie, umożliwia tworzenie bardzo złożonych i wrażliwych sekwencji ruchowych i wzorców.

Poprzez kontrolowane jednostronne skurcze mięśni poszczególnych grup mięśni, kręgosłup można nie tylko wygiąć do przodu i do tyłu lub na boki w prawo lub w lewo, a następnie ponownie wyprostować, ale do pewnego stopnia można również obrócić kręgosłup w prawo iw lewo. Na przykład mięśnie rdzeniowo-poprzeczne, które łączą wyrostki kolczaste z wyrostkami poprzecznymi wyższych kręgów, pozwalają na skręcenie kręgosłupa w kierunku skurczu mięśnia w przypadku jednostronnego skurczu.

Mięśnie międzypoprzeczne, które łączą wyrostki poprzeczne z wyrostkami poprzecznymi kręgów powyżej, pozwalają na przechylenie kręgosłupa w kierunku aktywowanego mięśnia w przypadku jednostronnego skurczu. Obustronny skurcz mięśni prowadzi do wyprostu kręgosłupa. Szczególne znaczenie mają mięśnie głębokiej szyi (mięśnie podpotyliczne). Umożliwiają drobne ruchy ruchowe głowy, które można połączyć z szybkimi komunikatami ze zmysłu równowagi (układ przedsionkowy).

Precyzyjne zdolności motoryczne głowy były pierwotnie ważne dla ludzi, aby móc lepiej naprawiać poruszające się obiekty, takie jak wrogowie lub ofiara, podczas jednoczesnego poruszania się. Interakcja różnych autochtonicznych mięśni pleców jest tak złożona, że ​​określony ruch kręgosłupa podlega dobrowolnej kontroli, ale nie decyzji, które partie mięśni mają zostać włączone do gry poprzez skurcz lub rozluźnienie.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby

Ograniczenia funkcjonalne autochtonicznych mięśni pleców - podobnie jak w przypadku innych części mięśni szkieletowych - wynikają albo z bezpośrednich chorób mięśni, albo z problemów neurologicznych. Choroby, które atakują tylko niektóre mięśnie mięśni pleców, są stosunkowo rzadkie.

Najczęstsze dolegliwości są spowodowane napięciem i stwardnieniem mięśni, które prowadzą do jednostronnego obciążenia kręgosłupa, aw poważnych przypadkach mogą nawet wywołać przepuklinę dysku. Napięcie mięśni pleców jest bardzo częste i zwykle powoduje nieswoisty ból pleców. Napięcie może być wywoływane przez niezwykłe i trwałe jednostronne obciążenia statyczne, które są intensyfikowane przez ciągłe naprężenia. Ciągły stres lub zbyt częste ostre fazy stresu prowadzą do zwiększonego napięcia mięśniowego z powodu zwiększonego uwalniania hormonów stresu, co sprzyja napięciu i stwardnieniu mięśni.

W rzadkich przypadkach na autochtoniczne mięśnie pleców mogą również wpływać genetycznie uwarunkowane dystrofie mięśniowe, które prowadzą do obniżenia sprawności mięśni. W bardzo rzadkich przypadkach mięśnie pleców są dotknięte chorobą nerwowo-mięśniową, w której przekazywanie sygnału z nerwu do mięśnia lub czuciowe sprzężenie zwrotne z mięśnia do nerwu jest zaburzone i prowadzi do osłabienia i degradacji zajętego mięśnia.