ZA Astereognozja to niezdolność do rozpoznawania kształtów poprzez dotykanie z zamkniętymi oczami. Przyczyną jest uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, w którym wrażenia dotykowe są przetwarzane i identyfikowane. W większości przypadków przyczyny astereognozji nie można wyleczyć i z tego powodu można ją w najlepszym przypadku złagodzić poprzez ukierunkowany trening dotykowy.
Co to jest astereognozja?
© marina_ua - stock.adobe.com
Ludzie są w stanie rozpoznać rzeczy po prostu dotykając ich. Nawet przy zamkniętych oczach kształt i konsystencja dotykanej osoby wystarczająco dużo mówi o właściwościach przedmiotu. Oprócz rozpoznawania dotyku zmysł dotyku jest również odpowiedzialny za aktywne badanie dotykowe rzeczy przy zamkniętych oczach. Oprócz struktur zmysłu dotyku w rozpoznawaniu obiektów rolę odgrywają ośrodki asocjacyjne i sekcje pamięciowe mózgu.
To, co zostało dotknięte, jest porównywane z poprzednim doświadczeniem dotykowym i idealnie rozpoznawane. Zdolność rozpoznawania obiektów za pomocą aktywnej eksploracji nazywana jest stereognozją. Jeśli nie można tego zrobić, nazywa się to astereognozją. Pacjenci z tym objawem nie mogą już widzieć rzeczy, dotykając ich.
Terminy paraliż dotykowy, agnozja dotykowa i stereoagnozja są używane jako synonim nazwy choroby. Astereognozja jest jedną z agnozji. Zaburzenia neuropsychologiczne po jednostronnych lub obustronnych zmianach korowych lub podkorowych mózgu są znane jako takie, które upośledzają centralne przetwarzanie czuciowe.
przyczyny
Zdolność rozpoznawania kształtu przez dotyk znajduje się w korze mózgowej, głównie wrażliwej na somatyczność. Jest to określona część kory mózgowej do centralnego przetwarzania percepcji dotykowej. Napływające informacje pochodzą z receptorów w skórze lub z receptorów wewnątrz ciała. W korze somatosensorycznej, oprócz dotyku, wrażeń ucisku, wibracji i temperatury, czasami przetwarzane są również odczucia bólu.
Kora somatosensoryczna jest końcem neolemniscus i jest podzielona na obszary pierwotnie wrażliwe w znaczeniu obszarów 1, 2 i 3 Brodmanna. Ponadto zawiera wtórnie wrażliwe obszary asocjacyjne w sensie obszarów 40 i 43. Większość pierwotnej wrażliwej kory znajduje się na zakręcie postcentralnym za centralnym rowkiem. Część podrzędna łączy się z tyłu i do dołu. W większości przypadków astereognozja jest spowodowana uszkodzeniem mózgu w wymienionych obszarach.
Objaw występuje szczególnie często po uszkodzeniu wtórnych obszarów asocjacyjnych. Takie uszkodzenie może mieć traumatyczne podłoże, ale może być również spowodowane chorobami neurologicznymi, takimi jak stwardnienie rozsiane. Możliwą przyczyną zmian są również choroby nowotworowe lub udary i zmiany zwyrodnieniowe. Uszkodzenie kory zespolonej ciemieniowej w półkuli mózgowej bez dominacji języka po udarze jest czasami najczęstszą przyczyną.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na zaburzenia widzenia i dolegliwości oczuObjawy, dolegliwości i oznaki
U pacjentów z astereognozją receptory zmysłu dotyku zdecydowanie odbierają pierwotne wrażenia zmysłowe. Wrażenie jako pierwszy krok percepcji nie jest zakłócane. Jedynym problemem jest centralne przetwarzanie wrażeń zmysłowych. W większości przypadków zmysł wzroku pacjenta działa doskonale. Dlatego pomimo astereognozji nadal mogą nazywać obiekty i kształty, o ile mają otwarte oczy.
Ale jeśli zamkniesz oczy i przypiszesz kształty, po prostu ich dotykając, nie będziesz w stanie tego zrobić. Ten objaw zmiany centralnej rzadko występuje w izolacji. W większości przypadków objaw astereognozji wiąże się z charakterystycznymi objawami danego uszkodzenia. W związku z tym niektórzy pacjenci cierpią również na zaburzenia poczucia wibracji.
Inni cierpią na dodatkowe zaburzenia propriocepcji lub ogólną wrażliwość na dotyk. Równie często manifestują się zaburzenia termocepcji lub odczuwania bólu. To, jakie dokładnie objawy występują w poszczególnych przypadkach, zależy od lokalizacji danego uszkodzenia.
diagnoza
Rozpoznanie astereognozji opiera się głównie na anamnezie lub teście rozpoznawania dotykowego. Obrazowanie mózgu pozwala na bardziej szczegółową klasyfikację niezdolności do rozpoznawania obiektów i umożliwia lokalizację w określonym obszarze mózgu.
Do postawienia diagnozy konieczne jest różnicowe rozróżnienie między zaburzeniami czucia a innymi zaburzeniami poznawczymi. Rozpoznanie przyczynowego uszkodzenia mózgu często ma miejsce przed objawowym rozpoznaniem astereognozji.
Komplikacje
Astereognozja nie prowadzi do żadnych powikłań fizycznych. Może jednak poważnie ograniczyć życie poszkodowanej osoby i zwykle nie można jej leczyć. Większość osób dotkniętych chorobą rozpoznaje wszystkie inne wrażenia zmysłowe bez problemów i trudności, ale nie można rozpoznać żadnej formy. Astereognozja może powodować problemy psychologiczne i obniżoną samoocenę.
Szczególnie dzieci mogą znaleźć się w niekorzystnej sytuacji, jeśli w młodym wieku są zastraszane z powodu astereognozji. Większość ludzi doświadcza również zaburzeń odczuwania ciepła i zimna. Urazy mogą wystąpić, ponieważ nie można właściwie ocenić sytuacji ekstremalnych i niebezpiecznych. Życie codzienne utrudnia również astereognozja, która może prowadzić do poważnych problemów z orientacją, zwłaszcza u osób niewidomych.
Leczenie nie jest możliwe. Jednak umiejętności można trenować i ćwiczyć, aby astereognozja mogła być poważnie ograniczona. Dzieje się tak zwłaszcza w przypadku wystąpienia astereognozji po udarze. Chociaż nie ma żadnych komplikacji, nie można przewidzieć, czy astereognozja całkowicie się zmniejszy. Jeśli w mózgu występuje stan zapalny, można przeprowadzić interwencje chirurgiczne, które również prowadzą do pozytywnego przebiegu choroby.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Rozpoznawanie struktur obiektów lub powierzchni bez udziału oczu wymaga, aby pierwotne bodźce z różnych czujników dotykowych w skórze, a także inne bodźce dotykowe, takie jak odczucia nacisku i wibracji oraz bodźce bólowe, były prawidłowo rejestrowane przez czujniki i wysyłane jako impulsy do obszarów mózgu kory somatosensorycznej . Tam bodźce są łączone w złożonym procesie przetwarzania, tworząc ogólne wrażenie, które pozwala nam rozpoznać kształt i naturę przedmiotu nawet bez kontaktu wzrokowego.
Cechą charakterystyczną astereognozji jest to, że bodźce czuciowe są prawidłowo wysyłane do mózgu, ale odpowiedzialne ośrodki nie są w stanie przetworzyć napływających bodźców na ogólny obraz. Astereognozja jest zwykle nabywana w wyniku wypadku z uszkodzeniem mózgu, udarem lub guzami w OUN spowodowanymi zajęciem przestrzeni kosmicznej.
Jeśli pojawią się objawy sugerujące astereognozję, ważne jest, aby zasięgnąć porady lekarskiej u doświadczonego specjalisty w celu określenia stopnia uszkodzenia mózgu. Na podstawie diagnozy można opracować program treningowy, który pomoże zmniejszyć skutki deficytów neurologicznych.
Nie ma leku ani innej terapii, która mogłaby wyleczyć tę chorobę. Co ciekawe, nawet przy całkowicie nienaruszonym zmysle dotyku wrażenie formy ściśle podąża za wrażeniem wizualnym w przypadku konfliktu między dwoma wrażeniami. Na przykład prosty pasek wygląda na załamany, gdy patrzy się na niego przez pryzmat. Zmysł dotyku również fałszywie informuje o tym załamaniu, wrażeniu, które znika natychmiast po zamknięciu oczu.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
W większości przypadków terapia przyczynowa nie jest dostępna w przypadku astereognozji. W przypadku terapii przyczynowej należałoby wyeliminować odpowiednią przyczynę. Większość zmian w ośrodkowym układzie nerwowym nie daje się całkowicie wyeliminować. Centralna tkanka nerwowa nie jest w stanie w pełni zregenerować się. Jeśli na przykład zapalenie mózgu spowodowało objaw astereognozji, stan zapalny można zmniejszyć podając kortyzon, ale blizny pozostają w obszarze objętym stanem zapalnym.
Te blizny nadal wpływają na zdolność na dłuższą metę. Jednak zwykle nie występuje już całkowita agnozja, a jedynie zmniejszona zdolność przetwarzania dotkniętych obszarów. Nawet po udarach i urazach mózgu pozostają blizny, a tym samym upośledzenia. Sytuacja jest nieco inna w przypadku guzów.
W takim przypadku całkowite usunięcie guza może w pewnych okolicznościach służyć jako terapia przyczynowa i w pełni przywrócić zdolność stereognozy. We wszystkich innych przypadkach, oprócz terapii pierwotnej choroby, trening zdolności dotykowych może przynajmniej poprawić istniejącą astereognozję. Idealnie byłoby, gdyby po ukierunkowanym treningu sąsiednie komórki mózgu przejmowały odpowiedzialność wadliwych komórek mózgowych.
Perspektywy i prognozy
Prognozy dotyczące astereognozji są uważane za niekorzystne w obecnych warunkach naukowych. Choroby nie można leczyć za pomocą obecnych możliwości medycznych. Nie jest również możliwe złagodzenie objawów. Zaburzenie jest spowodowane uszkodzeniem obszaru korowego. W przypadku uszkodzenia tkanka w mózgu jest uważana za nieodwracalną.
Pomimo wielu wysiłków naukowcy i badacze nie byli w stanie do tej pory wyleczyć wadliwej tkanki mózgowej za pomocą leków ani operacji. W poprzednich opcjach wykluczona jest również wymiana mózgu porównywalna z przeszczepem narządu. Chociaż wysiłki naukowców są kontynuowane, pacjentowi z astereognozją nie można obecnie zapewnić pozytywnej perspektywy wyzdrowienia.
Nie należy się również spodziewać nasilenia się istniejących objawów. Zgodnie z ustaleniami i dotychczasowymi raportami z leczenia uszkodzenie mózgu nie rozprzestrzenia się dalej. Możliwości samopomocy lub alternatywnych metod leczenia również nie prowadzą do sukcesu w astereognozji.
Organizm nie może sam wyleczyć się z uszkodzenia tkanki mózgowej. Ponadto nie są dostępne warunki wstępne dla alternatywnego leczenia naturopatycznego. Dlatego celem leczenia jest optymalizacja jakości życia w danych warunkach. Pomocne jest skorzystanie ze wsparcia psychoterapeutycznego.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na zaburzenia widzenia i dolegliwości oczuzapobieganie
Astereognozji można zapobiec tylko w takim zakresie, w jakim można zapobiec udarom przyczynowym, zapaleniu mózgu i procesom zwyrodnieniowym w mózgu.
Opieka postpenitencjarna
Z reguły pacjent z astereognozją nie ma możliwości dalszej opieki. Jednak nie są one również konieczne, ponieważ choroby nie można całkowicie wyleczyć i nie zawsze trzeba ją leczyć. Asterognozja nie wpływa negatywnie na oczekiwaną długość życia pacjenta.
Jednak choroba może negatywnie wpłynąć na życie chorej osoby i ją utrudnić. Leczenie zwykle opiera się na dokładnych przyczynach astereognozji. W niektórych przypadkach przydatne może być przyjmowanie leków łagodzących objawy.
Pacjent jest uzależniony od regularnego przyjmowania leku, należy też wziąć pod uwagę interakcje z innymi lekami. Jeśli astereognozja jest spowodowana guzem, należy ją usunąć. Wczesne usunięcie guza ma bardzo pozytywny wpływ na dalszy przebieg choroby i może zapobiec dalszym powikłaniom.
Przydatne jest również badanie w kierunku innych guzów. Nierzadko osoby dotknięte astereognozją cierpią na dolegliwości psychiczne. Kontakt z innymi osobami dotkniętymi chorobą może mieć pozytywny wpływ na dalszy przebieg choroby, gdyż prowadzi do wymiany informacji.
Możesz to zrobić sam
Zaburzenia zwykle nie można leczyć. Jednak osoby dotknięte chorobą mogą nauczyć się lepiej radzić sobie ze swoim upośledzeniem i radzić sobie w życiu codziennym.
Dorośli pacjenci zwykle nie mają problemu z radzeniem sobie z wyzwaniami dnia codziennego, o ile nie dochodzi do pogorszenia wzroku i nie ma innych objawów. Przez większość czasu środowisko społeczne nawet nie zauważa zaburzenia.
Ale niektórzy ludzie są zahamowani z powodu ich cierpienia. Jeśli te zahamowania pogarszają jakość życia, osoby dotknięte chorobą powinny szukać pomocy terapeutycznej. Jeśli zaburzony jest nie tylko zmysł dotyku, ale także inne odczucia zmysłowe, takie jak ból czy temperatura, wzrasta ryzyko urazów i wypadków w życiu codziennym.
W szczególności, gdy astereognozja i towarzyszące jej objawy pojawiają się po raz pierwszy w wieku dorosłym, osoby dotknięte chorobą muszą nauczyć się aktywnie zapobiegać wypadkom. Kuchenki gazowe są wtedy bezpieczniejsze niż kuchenki elektryczne, ponieważ płomień jest widoczny, a ciepło nie zawsze jest wyczuwalne.
Podczas kąpieli lub pod prysznicem istnieje również ryzyko poparzenia. Dlatego prysznice powinny być wyposażone w kurki umożliwiające ustawienie określonej temperatury. Dla ostrożności należy zawsze odmierzać wodę do kąpieli.
Jeśli ograniczony jest tylko zmysł dotyku, można go wytrenować, zwłaszcza jeśli astereognozę spowodował udar. Osoby chore powinny otrzymać plan ćwiczeń od fizjoterapeuty, który ma doświadczenie z tą chorobą. W ten sposób można przynajmniej częściowo odzyskać zmysł dotyku.
.jpg)
.jpg)
