Pod Wypadanie odbytu rozumie się incydent odbytu. Powoduje to wyjście kanału odbytu z odbytu.
Co to jest wypadanie odbytu?
Wypadanie odbytu to wypadanie skóry kanału odbytu i błony śluzowej w kierunku zewnętrznym. Jest to spowodowane wypróżnianiem lub silnym uciskaniem przed nim. Skóra odbytu nie jest dostatecznie przymocowana do znajdującego się poniżej mięśnia zwieracza. Po wypróżnieniu kanał odbytu zostaje wycofany.
Wyciek kanału może również wynikać z podnoszenia dużych ciężarów, kichania lub kaszlu. Jeśli części odbytnicy lub odbytnicy również wystają z odbytu, określa się to jako wypadnięcie lub wypadnięcie odbytnicy. Wypadanie odbytu może zasadniczo wystąpić w każdym wieku. Jednak szczególnie dotyczy to osób starszych. Dotyczy to przede wszystkim kobiet.
przyczyny
Istnieje kilka możliwych przyczyn wypadania odbytu. Głównym powodem są słabe mięśnie dna miednicy u chorego. Wypadanie odbytu występuje bardzo rzadko u dzieci i zwykle występuje przed ukończeniem trzeciego roku życia. W większości przypadków wypadanie jest wywoływane przez choroby podstawowe, takie jak mukowiscydoza. Przyczyną wypadania odbytu u dorosłych jest zwykle ogólne zwiotczenie dna miednicy.
Może to również spowodować incydent z innymi narządami. Należą do nich pęcherz moczowy lub macica. Nierzadko zdarza się, że kobiety mają uszkodzenie dna miednicy podczas porodu. Zwiększa to również ryzyko incydentów związanych z wiekiem. Istnieją również czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo wypadnięcia odbytu. Obejmują one przewlekłe zaparcia i zwiększone ciśnienie defekacyjne.
Mięśnie dna miednicy nie mają już wystarczającej siły, aby przeciwdziałać incydentowi. Inne czynniki ryzyka to urazy mięśnia zwieracza, wrodzone wady rozwojowe, zabiegi ginekologiczne, neurologiczne uszkodzenie nerwów miednicy, a także stany zapalne i guzy.
Objawy, dolegliwości i oznaki
Ból rzadko występuje przy wypadaniu odbytu. Zamiast tego wyczuwalne części jelita lub fałdy błony śluzowej wyłaniają się z odbytu. Czasami udziały mogą się same cofnąć. Możliwe jest również odepchnięcie go ręcznie. Niektórzy pacjenci odczuwają również silny świąd w okolicy odbytu.
Ponieważ wypadanie odbytu dotyczy również mięśnia zwieracza, nietrzymanie stolca nie jest rzadkością, tak że zwykle nie można już kontrolować stolca. W rezultacie ludzie przechodzą przez stołek bez chęci. Jednak intensywność nietrzymania moczu jest różna. Jest mniejszy w wypadaniu odbytu niż w przypadku wypadania odbytu. Innym możliwym objawem jest mechaniczne podrażnienie błony śluzowej, które wyłania się z wypadania odbytu.
Siły tarcia mogą powodować stan zapalny i krwawienie. Czasami rozwijają się również wrzody. Możliwe jest również wydzielanie śluzu i krwi z odbytu. Ponieważ objawy nasilają się wraz z postępem choroby, ważne jest szybkie rozpoczęcie leczenia.
Diagnoza i przebieg
W większości przypadków wystarczy spojrzenie doświadczonego lekarza, aby zdiagnozować wypadanie odbytu. Dzięki temu można również odróżnić, czy jest to wypadanie odbytu, czy wypadanie odbytu. Możliwe są również dalsze badania, aby potwierdzić i lepiej oszacować zakres choroby. Może to być ultrasonografia (badanie ultrasonograficzne) lub endoskopia dolnego odcinka jelita.
Jeśli nie można ocenić dokładnego stopnia wypadnięcia, wykonuje się defekogram. Aby to zrobić, pacjent musi oddać stolec pod kontrolą RTG. Ponieważ badanie to jest bardzo niewygodne dla osób dotkniętych chorobą, przeprowadza się je tylko w rzadkich przypadkach. Wypadanie odbytu nie zagraża życiu. Jednak zwykle można go skutecznie wyleczyć tylko poprzez operację. Procedura może zwykle skutecznie rozwiązać wypadnięcie.
Komplikacje
Wypadanie odbytu powoduje niezamierzone wyłanianie się kanału odbytu z odbytu. Objaw przechodzi do ostatecznego pojawienia się na różnych etapach i objawia się dopiero w późniejszych latach życia. Nadmierny nacisk podczas wypróżniania może uszkodzić kanał odbytu do tego stopnia, że nawet minimalne ruchy mogą doprowadzić do incydentu.
Zakłada się, że patogenezą jest słaba tkanka łączna. Może to mieć podłoże genetyczne, ale może również wystąpić w rodzinach z hemoroidami i nietrzymaniem stolca. U kobiet może wystąpić osłabienie dna miednicy spowodowane porodem, co utajone sprzyja objawowi. Kobiety i osoby starsze częściej niż dzieci mają wypadanie odbytu.
Jeśli objaw nie jest leczony w odpowiednim czasie, występują poważne komplikacje. Kanał odbytu może wystawać daleko od odbytu. Choroba rozprzestrzenia się również na odbytnicę i odbytnicę. Pacjent odczuwa ból, nietrzymanie moczu i ciężką utratę jakości życia. Jako środek medyczny zwykle można odepchnąć jelito.
Jeśli to się nie powiedzie, inicjowana jest operacja awaryjna. Następnie pacjentka otrzymuje terapię lekową i fizjoterapeutyczne ćwiczenia dna miednicy w celu uniknięcia powikłań. W zależności od ciężkości zdarzenia nawyki żywieniowe należy konsekwentnie zmieniać, aby stolec pozostał miękki. Jeśli diagnoza zostanie postawiona w odpowiednim czasie, szanse na wyzdrowienie wzrastają.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Jeśli po wypróżnieniu uda się wyczuć część jelita w okolicy odbytu, należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz może zwykle na pierwszy rzut oka określić, czy jest to wypadnięcie odbytu. W zależności od diagnozy można następnie rozpocząć odpowiednie leczenie, które powinno pomóc w szybkim ustąpieniu wypadania. Jeśli jednak wypadnięcie odbytu nie zostanie leczone, mogą wystąpić poważne komplikacje. Może powodować między innymi ból, nietrzymanie moczu oraz choroby odbytnicy i odbytnicy.
Jeśli wypadnięcie odbytu jest tak zaawansowane, że pojawiają się poważne problemy zdrowotne, należy skonsultować się z lekarzem ratunkowym. Zwykle kanał odbytu musi być następnie przywrócony na swoje miejsce w trybie awaryjnym. Aby tego uniknąć, wskazane jest zgłoszenie się do lekarza przy pierwszych oznakach wypadania odbytu. Pacjenci z hemoroidami, mukowiscydozą, przewlekłymi zaparciami, stanami zapalnymi lub nowotworami muszą natychmiast omówić nieprawidłowości w odbycie z odpowiednim lekarzem. Porada lekarska jest wymagana najpóźniej w przypadku nietrzymania stolca lub widocznej części jelita na odbycie.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
W większości przypadków wypadanie odbytu leczy się chirurgicznie. Interwencji chirurgicznej można uniknąć tylko sporadycznie. U dzieci zwykle wystarczające jest leczenie choroby podstawowej. Jeśli operacja ma być wykonana, dokonuje się podstawowego rozróżnienia między dwiema metodami. Zabieg odbywa się z odbytu lub przez jamę brzuszną.
Zabieg przez jamę brzuszną to laparoskopia (laparoskopia) lub laparotomia, podczas której wykonuje się otwarte nacięcie brzucha. Podczas tej procedury odbytnica jest mocowana w taki sposób, że zwiotczenie nie jest już możliwe. W tym celu chirurg zszywa jelito na poziomie kości krzyżowej. Czasami do zabezpieczenia jelita można również użyć plastikowej siatki. W niektórych przypadkach konieczne jest również zaciśnięcie niektórych obszarów okrężnicy.
Jeśli zabieg chirurgiczny zostanie przeprowadzony z odbytu, okrężnica, która się pojawiła, jest usuwana przez lekarza. Następnie dwa końce jelita są odsuwane i zszywane. Zasadniczo operację jamy brzusznej uważa się za bardziej skuteczną, ponieważ ryzyko późniejszych powikłań jest mniejsze. Jednak ryzyko operacyjne dla pacjenta jest mniejsze w przypadku operacji odbytu, ale dotyczy to również szans powodzenia.
Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozważyć obie metody. Po operacji pacjent otrzymuje specjalne leki. Musi również przestrzegać określonego planu żywieniowego. Służy to do utrzymania miękkości krzesła.
Perspektywy i prognozy
Z reguły wypadanie odbytu rzadko prowadzi do silnego bólu lub innych objawów. Osoby dotknięte chorobą mogą zwykle wepchnąć części odbytu lub jelit z powrotem do siebie, aw wielu przypadkach same wślizgują się z powrotem.
Ponadto wypadanie odbytu powoduje również silne swędzenie i zaczerwienienie skóry u wielu pacjentów. Jeśli dana osoba drapie dany obszar, swędzenie nasila się. Nierzadko zdarza się, że pacjenci cierpią na nietrzymanie stolca, które ma bardzo negatywny wpływ na życie codzienne i jakość życia.
Nierzadko zdarzają się dolegliwości psychiczne lub depresja. Może również wystąpić krwawienie lub stan zapalny, które mogą być bolesne. Może również rozwinąć się wrzód. Jeśli objawy nie ustąpią same, osoba zainteresowana powinna zdecydowanie skonsultować się z lekarzem. Ta choroba zwykle nie skraca oczekiwanej długości życia.
Objawy można złagodzić za pomocą zabiegu chirurgicznego. Dalszy przebieg zależy głównie od choroby podstawowej. Zwykle nie ma innych skarg ani komplikacji.
zapobieganie
Najlepszym środkiem zapobiegawczym przeciw wypadaniu odbytu jest wczesne wykonanie ćwiczeń gimnastycznych wzmacniających dno miednicy, które powinny odbywać się pod okiem ekspertów. W ten sposób można wzmocnić krocze i odbyt. Ważne jest również, aby unikać zaparć.
Opieka postpenitencjarna
W wielu przypadkach wypadanie odbytu leczy się chirurgicznie, ale można je również leczyć zachowawczo. W obu przypadkach konsekwentna opieka kontrolna jest ważna z dwóch powodów. Z jednej strony ważne jest, aby jak najlepiej zregenerować skutki terapii, takie jak rana po operacji. Z drugiej strony ukierunkowane środki powinny zapobiegać nawrotom wypadania odbytu.
W obu przypadkach opiekę kontrolną może zapewnić lekarz rodzinny lub proktolog prowadzący. Pacjent jest również objęty opieką kontrolną poprzez szybkie zgłaszanie lekarzowi objawów, takich jak utrudnione wypróżnienia lub ból lub krwawienie w okolicy odbytu. Niezbyt ciężki ruch jelit jest jednocześnie najważniejszą opieką po leczeniu i profilaktyką.
Za wszelką cenę należy unikać silnego ucisku podczas wypróżniania, ponieważ w wielu przypadkach jest to przyczyną wypadania odbytu. Dlatego picie wystarczającej ilości wody jest tak samo ważne, jak dieta bogata w błonnik. Krzesło może być miękkie i obszerne dzięki łuskom babki płesznik jako wypróbowanym i przetestowanym lekarstwem domowym. Oprócz regulacji stolca, opieka pooperacyjna obejmuje również pielęgnację wszelkich ran pooperacyjnych.
Odbywa się to zgodnie z zaleceniami lekarza. Później ważna jest również dokładna higiena. Nie zaleca się stosowania silnych detergentów i wilgotnego papieru toaletowego. W wielu przypadkach wystarczy letnia woda. Osuszenie miękkim papierem jest ważne, ponieważ bakterie szczególnie preferują wilgotne środowisko.
Możesz to zrobić sam
Wypadanie odbytu często poważnie ogranicza jakość życia osób dotkniętych chorobą. Wielu pacjentów jest zakłopotanych swoim cierpieniem i dlatego opóźnia wizytę u lekarza. W każdym razie nie należy tego robić. Im wcześniej zostanie zdiagnozowane i leczone wypadnięcie odbytu, tym większe szanse na skuteczną terapię. Najpóźniej w przypadku pierwszego niekontrolowanego wypróżnienia należy skonsultować się z lekarzem.
Wypadanie kanału odbytu można zwykle leczyć tylko chirurgicznie. Ponieważ jednak osłabienie mięśni dna miednicy jest zwykle odpowiedzialne za to, że kanał odbytu i ewentualnie części jelita nie są utrzymywane w ciele, specjalne ćwiczenia mogą pomóc zapobiec problemowi lub zapobiec nawrotowi objawów po operacji. Zdrowa dieta i regularne ćwiczenia mogą zapobiegać dodatkowym czynnikom ryzyka, takim jak trwałe zaparcia.
Kobiety znacznie częściej niż mężczyźni cierpią na wypadanie odbytu, dlatego podejrzewa się związek z ciążą i (naturalnym) porodem. Kobiety mogą zatem wpływać na to ryzyko poprzez liczbę urodzeń i wybór metody porodu.
Jeśli codzienne sytuacje, takie jak kaszel lub podnoszenie ciężarów, powodują niekontrolowane wypróżnianie, specjalne pieluchy ze specjalistycznych sklepów medycznych mogą pomóc poszkodowanym ponownie poczuć się bezpieczniej.
