Plik Zespół infekcji owodniowej stanowi poważne powikłanie ciąży lub porodu, jest to poważne zakażenie bakteryjne łożyska, jamy jajowej, błon komórkowych i prawdopodobnie płodu, które należy natychmiast leczyć, aby uratować życie matki i dziecka.
Co to jest zespół infekcji owodniowej?
Zespół infekcji owodniowej występuje zwykle w ostatniej fazie ciąży lub w trakcie porodu. Często jest wywoływany przez bakterie dostające się do pochwy z zewnątrz, które mają swobodny dostęp do łożyska, błon i dziecka. Ponieważ wpływa to również na błony, termin ten jest również używany jako synonim Zapalenie błon płodowych używany.
Zespół infekcji owodniowej to nagły przypadek medyczny, który może być niebezpieczny zarówno dla matki, jak i dziecka. Ta choroba nie jest wywoływana przez pojedynczy patogen. Raczej różne rodzaje bakterii mogą prowadzić do tych samych objawów. Te patogeny obejmują paciorkowce beta-hemolityczne, bakterie jelitowe, takie jak Escherichia coli, gronkowce, listeria, zarazki szpitalne, takie jak Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella i bakterie grzybopodobne, takie jak mykoplazmy, gonokoki lub chlamydie.
Przed infekcją zarazki pozostają w okolicy odbytnicy lub pochwy. Jeśli worek owodniowy pęknie przedwcześnie i szyjka macicy się otworzy, patogeny mogą swobodnie przedostać się do łożyska i zainfekować błony śluzowe, łożysko, a nawet dziecko. Nawet jeśli worek owodniowy jest nienaruszony, możliwe jest zakażenie łożyska, błon i dziecka poprzez krwiobieg.
przyczyny
Zespół infekcji owodniowej jest zwykle spowodowany mieszaną infekcją bakteryjną z różnymi patogenami. Jak już wspomniano, można rozważyć kilka różnych typów patogenów. Warunkiem zakażenia jest swobodny dostęp drobnoustrojów z zewnątrz przez pochwę wychodzącą przez szyjkę macicy lub drogą krwiotwórczą od ogniska infekcji w organizmie do łożyska.
W pierwszym przypadku przyczyną jest przedwczesne pęknięcie worka owodniowego. Płód pływający w płynie owodniowym jest chroniony przed wpływami zewnętrznymi przez worek owodniowy. Jednocześnie jest zasilany i zaopatrywany w tlen przez pępowinę. Jeśli między pęknięciem worka owodniowego a porodem upłynie zbyt dużo czasu, warunki zakażenia łożyska, błon, a nawet nienarodzonego dziecka z różnymi zarazkami przez pochwę stają się coraz korzystniejsze.
Przedwczesne pęknięcie pęcherza prowadzi również do utraty płynu owodniowego i ma negatywny wpływ na wzrost płodu, przez co staje się on podatny na zarazki, dodatkowo zaburzając jego rozwój. Jeśli zespół infekcji owodniowej jest przenoszony przez krew, worek owodniowy jeszcze nie pękł. W tym przypadku istnieje jednak wtórne ryzyko przedwczesnego pęknięcia pęcherza w wyniku zespołu infekcji owodniowej.
Objawy, dolegliwości i oznaki
Zespół infekcji owodniowej charakteryzuje się zapaleniem błon, szyjki macicy i macicy. Zapalenie błon płodowych może wywołać przedwczesny poród i prowadzić do przedwczesnego porodu. Noworodek jest ciężko chory i może umrzeć z powodu tzw. Posocznicy (zatrucia krwi). Sepsa to bardzo poważny przypadek medyczny, ponieważ powoduje przedostawanie się do krwiobiegu ogromnych ilości bakterii.
Jeśli dziecko przeżyje sepsę, może utrzymywać się fizyczne i psychiczne upośledzenie w wyniku przedwczesnego porodu i skutków zespołu infekcji owodniowej. Patogeny mogą również powodować zapalenie opon mózgowych i ciężkie choroby układu oddechowego u dziecka. U matki zapalenie błony śluzowej macicy może również prowadzić do posocznicy, która jest również śmiertelnym zagrożeniem dla kobiety w ciąży.
Nawet bez sepsy występują poważne objawy zarówno u dziecka, jak iu matki. Nienarodzone dziecko ma zwiększoną częstość akcji serca (tachykardia). Matka ma gorączkę, bóle macicy podczas badania palpacyjnego, przedwczesny poród i leukocytozę (zwiększona produkcja białych krwinek). Ponadto występuje wydzielina płynu owodniowego o nieprzyjemnym zapachu.
Diagnoza i przebieg
Rozpoznanie zespołu infekcji owodniowej opiera się na objawach i badaniach krwi. Jeśli worek owodniowy pęknie przedwcześnie, należy stale określać wartości stanu zapalnego we krwi, stale monitorować tętno i mierzyć temperaturę ciała kobiety ciężarnej. Jeśli wartości wzrosną, jest to uważane za oznakę wystąpienia zespołu infekcji owodniowej.
Inne wskazania to nieprzyjemny zapach płynu owodniowego i ból podczas dotykania macicy. Nawet jeśli worek owodniowy jeszcze się nie pękł, jeśli wystąpią te objawy, wszystko wskazuje na zespół infekcji owodniowej.
Komplikacje
Zespół infekcji owodniowej może dotyczyć kobiet w ciąży. Jest to wywołane przez zarazki zakażenie błony otaczającej płyn owodniowy płodu. Patogeny mogą powodować liczne powikłania, aw skrajnych przypadkach wywołać aborcję lub posocznicę.
Składają się z mieszanej infekcji paciorkowców, listerii, chlamydii i enterokoków i przedostają się przez szyjkę macicy i pochwę do macicy. Jeśli kobieta w ciąży zachoruje na zespół infekcji owodniowej, należy natychmiast zastosować środki zaradcze. Typowe objawy to gorączka, nagły poród, tachykardia i zwiększone ciśnienie w macicy.
Leczenie uzależnione jest od stanu ciąży i tego, czy doszło już do pęknięcia moczu. W większości przypadków dożylnie wstrzykuje się antybiotykoterapię w dużych dawkach. Jeśli minął 36 tydzień ciąży i płód jest w pełni rozwinięty, poród można wywołać sztucznie. Jeśli matka jest zbyt osłabiona zespołem owodniowym, zaleca się cięcie cesarskie.
Jeśli jednak patogeny spowodują powikłania lub pęknięcie pęcherza między 28 a 36 tygodniem ciąży, życie nienarodzonego dziecka jest zagrożone. W tym czasie płuca nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Tylko w szczególnie ciężkich przypadkach podejmowane są próby sprowadzenia dziecka, które następnie wymaga intensywnej opieki na oddziale dla wcześniaków.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
W każdym razie zespół infekcji owodniowej należy natychmiast leczyć.Z reguły dziecko i matka umierają bezpośrednio bez leczenia, dlatego wczesna diagnoza i leczenie są niezwykle ważne dla dalszego przebiegu tej choroby. Z reguły matka ma ostrą gorączkę i ból macicy z powodu zespołu infekcji owodniowej. Jeśli te objawy wystąpią w czasie ciąży, w każdym przypadku należy skontaktować się z lekarzem.
Zespół infekcji owodniowej można określić na podstawie badania krwi. Nierzadko zdarza się, że poród przedwczesny lub worek owodniowy pęknie przedwcześnie. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast wezwać lekarza ratunkowego lub udać się do szpitala. Jeśli pacjentka nie jest pewna objawów, można przeprowadzić badanie kontrolne u ginekologa. Nawet przy zwiększonej częstości akcji serca za objawy może odpowiadać zespół infekcji owodniowej. Dalszy przebieg i leczenie choroby na ogół zależą od aktualnego stanu i postępu ciąży.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
Podczas leczenia zespołu infekcji owodniowej konieczne jest rozważenie ryzyka matki i dziecka. Zależy to od etapu rozwoju płodu, na którym dochodzi do infekcji. Im dalej od obliczonego terminu porodu, tym dziecko jest bardziej niedojrzałe. Jeśli minęło już 36 tygodni ciąży, poród należy natychmiast sztucznie wywołać.
Stale monitoruje się tętno dziecka, temperaturę ciała i dożylnie wstrzykuje się antybiotyki. Terapię antybiotykową należy kontynuować po porodzie, aż do ustąpienia stanu zapalnego. Matka jest również leczona antybiotykami.
Jeśli zespół infekcji owodniowej wystąpi między 28 a 36 tygodniem ciąży, w zależności od poziomu rozwoju dziecka, może być konieczne wywołanie dojrzewania płuc kortyzonem przed porodem. Przed 28. tygodniem ciąży może być konieczne przedwczesne przerwanie ciąży w celu ratowania życia matki.
Perspektywy i prognozy
Zespół infekcji owodniowej jest bardzo poważną chorobą, która nieleczona może w najgorszym przypadku doprowadzić do śmierci. Osoby dotknięte chorobą mogą umrzeć głównie z powodu zatrucia krwi, więc oczekiwana długość życia pacjenta jest w większości przypadków znacznie zmniejszona.
Jeśli dziecko przeżyje tę chorobę po urodzeniu, w większości przypadków wystąpią stosunkowo poważne ograniczenia fizyczne i psychiczne. Występują również ograniczenia psychiczne, które mogą znacznie utrudnić codzienne życie osoby dotkniętej chorobą. Ponadto w różnych obszarach ciała występuje stan zapalny. W niektórych przypadkach matka może również umrzeć z powodu zespołu infekcji owodniowej. Matki głównie cierpią z powodu wysokiej gorączki i bólu macicy. Często zdarza się, że to lub śmierć dziecka prowadzi do poważnych dolegliwości psychicznych lub do depresji.
Leczenie zespołu infekcji owodniowej odbywa się za pomocą antybiotyków i może prowadzić do sukcesu. Jednak ogólne przewidywanie przebiegu choroby zwykle nie jest możliwe. W niektórych przypadkach można również usunąć ciążę, co jednak u wielu pacjentek może prowadzić do poważnych dolegliwości psychicznych.
zapobieganie
Zapobieganie zespołowi infekcji owodniowej następuje w przypadku przedwczesnego pęknięcia pęcherza poprzez ciągłe monitorowanie tętna, temperatury ciała i poziomu stanu zapalnego we krwi. Zalecane są regularne kontrole lekarskie, nawet jeśli ciąża przebiega bez komplikacji.
Opieka postpenitencjarna
W przypadku zespołu infekcji owodniowej chore dziecko i matka nie mają specjalnych możliwości dalszej opieki. Z reguły żadna dodatkowa opieka nie jest możliwa, ponieważ zatrucie można leczyć stosunkowo dobrze. Dziecko musi przyjmować antybiotyki, które podaje się bezpośrednio do krwi.
Ponadto, aby utrzymać dziecko przy życiu, może być konieczne sztuczne oddychanie. W większości przypadków zespół infekcji owodniowej leczy się wtedy całkowicie bez powikłań. Wczesna diagnoza i leczenie w przypadku zespołu owodniowego zawsze ma bardzo pozytywny wpływ na dalszy przebieg choroby.
Zatrucie można zdiagnozować i leczyć przed urodzeniem. Możliwe jest również leczenie przy pomocy antybiotyków, przy czym ważne jest regularne przyjmowanie antybiotyków. Należy również unikać alkoholu.
Kolejnej późnej sepsy można uniknąć, przestrzegając standardów higieny. W przypadku zespołu infekcji owodniowej przydatny może być również kontakt z innymi osobami dotkniętymi chorobą, ponieważ często prowadzi to do wymiany informacji, co może również zapobiegać dolegliwościom psychologicznym.
Możesz to zrobić sam
Zespół infekcji owodniowej dotyka kobiety w ciąży i ich nienarodzone dzieci, a obie strony są zagrożone. Poważna choroba zapalna stanowi nagły stan nagły, dlatego pacjenci natychmiast zgłaszają się do lekarza ratunkowego i udają się do przychodni, nawet jeśli mają łagodne objawy. Zasadniczo lekarze diagnozują chorobę podczas badań profilaktycznych kobiet w ciąży, dzięki czemu często możliwa jest szybka interwencja. Zakłada to, że kobiety przychodzą na wszystkie wizyty kontrolne oferowane przez ginekologa i zgłaszają dolegliwości.
W najlepszym przypadku pacjenci pozostają w szpitalu podczas choroby i otrzymują intensywną opiekę lekarzy i personelu. Podstawowym celem tej terapii jest zapobieganie rozwojowi sepsy u matki lub dziecka lub wczesna interwencja. Jeśli dojdzie do zatrucia krwi, często konieczne jest cięcie cesarskie.
Generalnie podczas pobytu w klinice pacjenci starają się zapewnić sobie dużo odpoczynku i wystarczająco dużo snu. W większości przypadków poszkodowanym podaje się specjalne antybiotyki, których działanie na matkę i nienarodzone dziecko jest stale monitorowane przez lekarzy. Po porodzie matka z dzieckiem przeważnie przebywają w szpitalu dłużej niż rodzące zdrowe kobiety. Ze względu na chorobę noworodki to często wcześniaki, które wymagają odpowiedniej opieki.
.jpg)
.jpg)
